فلز آلومینیوم، به عنوان فلز مطرح قرن 21، نقشی اساسی و برجسته در زمینه های مختلف توسعه را بر عهده دارد. لذا توجه ویژه به این عنصر و فراگیری اساسی کاربرد بهینه آن در عرصه های گوناگون، می تواند رشد و نمو یک جامعه اقتصادی پربار را تعالی ببخشد.ویژگی های مثبت این فلز اعم از استحکام، مقاومت، زیبائی، سبکی و از همه مهم تر پایداری محیطی، وجه تمایز اصلی این فلز با سایرین است.پایداری محیطی بسیار مناسب آلومینیوم در حدی است که می تواند تنها با 5% از انرژی اولیه خود، بازیافت گردد.
کاربرد مختلف آلومینیوم در صنایع گوناگون پهنه ای پس وسیع دارد که از جمله آنها می توان به صنایع هواپیما سازی، خودروسازی، ساختمان سازی، کشتی سازی، راه سازی و پل سازی، صنایع نظامی و دفاعی، لوازم خانگی و تجهیزات برق و ... اشاره کرد.
در این نوشتار سعی شده است تا قابلیت های قابل تأمل و عالی این فلز در مورد مبحث 19و صرفه جوئی در انرژی و توسعه پایدار و همچنین وضعیت صنعت آلومینیوم کشور و جهان با آمار دقیق ارائه گردد تا زمینه های سرمایه گذاری بهینه و مناسب در راستای توسعه های پایدار فراهم گردند.
همچنین سعی شده است با تمرکز بر روی صنعت ساختمان و صنایع مربوط به آن بتوان نقشی در سلامت شهر و ساختمان هایمان رقم زنیم.
1- مقدمه
يكي از نيازهاي اساسي بشر از ابتداي خلقت مسئله مسكن و سرپناه بوده است. نياز گسترده و روز افزون جامعه به ساختمان و مسكن ضرورت استفاده از سيستم هاي ساختماني و مصالح نوين، به منظور افزايش سرعت ساخت، سبك سازي، افزايش عمر مفيد و نيز مقاوم نمودن ساختمان ها در برابر زلزله و بهينه سازي مصرف انرژي را بيش از پيش مطرح كرده است. اين فناوري ها عمدتاً براي پاسخگويي به مشكلاتي از قبيل زمان طولاني اجرا، عمر مفيد كم، هزينه هاي زياد اجراي ساختمان ها، مشكلات زيست محيطي، عدم تطابق ساخت و سازها با اقليم و عدم صرفه جويي بهينه انرژي مورد استفاده قرار ميگيرند.بررسی های مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن نشان داده است که امروزه استفاده از مصالح و تكنولوژي ها و فن آوري هاي نوين توانسته اند ضمن ايجاد پايداري در محيط زيست شهري، موجب دوام بيشتر ساختمان ها و آسايش بهتر انسان در محيط و صرفه جويي اقتصادي در صنعت ساختمان گردند. توسعه مصالح ساختمانی، تجهیزات و تکنیک ها در بخش ساخت و ساز مسکن می تواند در حفظ محیط زیست و زندگی بدون آلودگی زیست محیطی موثر باشد.
2- معماری پایدار
در دهه 1970 در نتیجه دیدگاه تازه جوامع بشری به مسائل زیست محیطی و توسعه، مفهوم توسعه پایدار شکل گرفت.توسعه پایدار نوعی از توسعه می باشد که با بهبود کیفیت زندگی انسان در چارچوب ظرفیت اکو سیستم های حامی مواجه است و به تعریفی ساده تر و فرایندگرا :توسعه ای است که سلامت انسان و نظام اکولوژیکی را در بلند مدت بهبود بخشد.
یکی از شاخه های اصلی توسعه پایدار،معماری پایدار است که ریچارد راجرز معمار برجسته آن را اینگونه تعریف می کند: نوعی از طراحی است که قصد دارد به نیازهای امروز بدون آسیب رساندن به منابع نسل های آینده پاسخ دهد.نکات کلیدی در این طراحی،انرژی مصرفی کم،انعطاف پذیری بالا و بازدهی بالا در استفاده از منابع می باشد.
هدف نهایی از معماری پایدار ایجاد ساختمان پایدار است، ساختمانی که کمترین ناسازگاری و مغایرت را با محیط پیرامون خود و در پهنه وسیع تر با منطقه و جهان داشته باشد و مطابق با اهداف معماری پایدار باشد.
3- اهداف معماری پایدار
در جهان کنونی توسعه به عنوان یکی از بزرگترین عوامل تغییر محیط زیست و به تبع آن ساخت و ساز که جزو صنایع بزرگ در استحکام نیروی انسانی باعث از بین رفتن زمینهای کشاورزی، فرسایش خاک و آلوده کننده محیط زیست و به مخاطره انداختن سلامتی و بهداشت مردم است و بر بحران انرژی دامن می زند.بحرانی که در اواسط دهه 1965 با افزایش میزان آلودگی محیط زیست هشداری به جهانیان محسوب شد و سبب تشکیل گروههای طرفدار محیط زیست که از حامیان محیط زیست در جهان بودند گردید و مفهوم گسترده ای تحت عنوان پایداری را پی ریزی نمود.
معماری عکس العملی منطقی در برابر مسائل و مشکلات عصر صنعت ساختمان به شمار می رود.پس از انقلاب صنعتی و پیشرفت های فنی- تکنولوژیکی انسان مدرن با شعار " سلطه بر طبیعت" ضرورت آن دو چندان گشته است.در سال های اخیر آگاهی یافتن از بحرانهای زیست محیطی عکس العمل هایی در دنیا ایجاد کرد که معماری پایدار یکی از آنهاست و این عکس العمل با اهداف دور و نزدیک خود پاسخی به بحران زیست محیطی است.
علاوه بر آن که هدف از معماری پایدار،کاهش آسیب صنعت ساخت و ساز بر روی محیط و منابع انرژی و طبیعت است، سبب ارتقاء زندگی جمعی،آسایش انسان و پیشرفت اقتصادی می گردد و نیز با نگاهی به آینده موجب پایداری بنا می شود.
علاوه بر آنچه گفته شد، به صورت جامع می توان موارد زیر را برای اهداف معماری پایدار برشمرد :
1- به حداکثر رساندن آسایش انسان
2- برنامه ریزی کارآمد
3- طراحی برای تغییر
4- به حداقل رساندن هزینه های جاری برای انرژی
5- به حداکثر رساندن فضاهای قابل استفاده
6- به حداقل رساندن هزینه های احداث ساختمان
7- تقلیل هزینه نگهداری ساختمان
4- اصول تحقق معماری و طراحی پایدار
طراحی پایدار همكاری متفكرانه معماری با مهندسی مكانیك، برق و سازه است. علاوه بر فاكتور‌های متداول طراحی مانند زیبایی، تناسب و بافت و سایه و نور و امكاناتی كه باید مد نظر قرار گیرند، گروه طراحی باید به عوامل طولانی مدت محیطی، اقتصادی و انسانی توجه نموده و اصول اولیه آنرا که به قرار زیر است، مد نظر قرار دهد:
• درك محیط
طراحی پایدار با درك از محیط آغاز میشود. اگر ما به امكانات محیطی كه در آن هستیم آگاه باشیم می‌توانیم از صدمه زدن به آنها جلوگیری كنیم. درك محیط باعث مشخص شدن مراحل طراحی از جمله جهت قرارگیری نسبت به خورشید و چگونگی قرارگیری ساختمان در سایت و حفظ محیط پیرامون و دسترسی سیستم نقلیه و پیاده می‌گردد.
• ارتباط با طبیعت
چه ساختمان در داخل محیط شهری باشد و چه در یك محیط طبیعی‌تر، ارتباط دادن طبیعی به محیط طراحی شده روح و جان می‌بخشد.
• درك روندهای موجود در طبیعت
در سیستم موجود در طبیعت زباله موجود نیست. لاشه یك موجود، غذای یك موجود دیگر میشود. به بیان دیگر موجب احترام بشر به نیازهای انواع گونه‌های طبیعــــی می‌گردد. رونــــــدهایی كه باعث احیـــا می‌شوند تا ضایع كردن، به بیشتر زنده مــاندن ما می‌انجامند.
• درك تأثیرات محیطی
طراحی پایدار سعی در درك تأثیرات محیط از طریق ارزیابی و تحلیل سایت دارد:
ارزیابی انرژی مصرفی، سمیت مصالح و تكنیك‌های ساختمان سازی.
بطوریکه تأثیر منفی محیطی را می‌توان از طریق استفاده مصالح ساختمان سازی پایدار، مصالح با سمیت كمتر و مصالح ساختمانی قابل بازیافت کاهش داد.
• روند مشاركتی طراحی
طراحان پایدار، اهمیت توجه به هر نظری را می‌دانند. همكاری با مهندسین مشاور و متخصصین دیگر در مراحل اولیه طراحی صورت می‌پذیرد. طراحان همچنین به نظرات ساكنین محلی و همسایگان محلی نیز توجه می‌كنند.
• درك مردم
طراحان پایدار باید به فرهنگ و دین و نژاد مردمی كه قرار است برای آنها طراحی كنند، توجه كنند.
بنابراین معماری پایدار تركیبی چند ارزشی در بر دارد:
زیبایی شناسی، محیط، اجتماع، سیاست و بعبارتی طراحی و ساختمان سازی هماهنگ با محیط.
تمام اصول معماري پايدار بايد در يک پروسه کامل که منجر به ساخته شدن محيط زيست سالم مي شود تجسم يابد.
5- مصالح پایدار
با گسترش آگاهی انسان ها نسبت به کاهش ظرفیت های محیط زیستی توجه معماران به سمت معماری پایدار جلب شد.با این شرایط مصالح جدید افقی تازه پیش روی معماران قرار داده اند.مصالحی که بسیاری از ویژگی های مصالح پایدار را دارا هستند و تاحدودی تأثیر ساخت و ساز را بر محیط پیرامون کاهش می دهند.
از بخش های مهم و آسیب زا در صنعت ساخت و ساز ،تهیه و استفاده از مصالح ساختمانی است.با استفاده از مصالح ساختمانی مناسب می توان سبب کاهش مصرف انرژی شد و از هدر رفت آن جلوگیری کرد.علاوه بر آن می توان با استفاده از مصالح متناسب با اقلیم منطقه ،ساختمانی را خلق کرد که با ویژگی های اقلیمی منطقه همخوانی بیشتری داشته باشد.بحث بازیافت مصالح و استفاده مجدد آن نیز از بخش هایی است که معماری پایدار به آن تأکید دارد.
مصالح پایدار به آن دسته از مصالح اتلاق می شود که بتوانند اهداف معماری پایدار را محقق کنند.این مصالح بایستی با کیفیت بالایی تولید شوند،دارای مواد مضر و سمی نباشند،برگشت پذیر بوده و در طول تمام چرخه زندگی خود باعث صرفه جویی در مصرف انرژی شوند.بطور کلی از ویژگی های مصالح پایدار می توان به موارد زیر اشاره کرد :
مصالح قابل بازیافت باشند.
مصالح از منابع تجدید پذیر باشند.
مصالح از مراحل تولید مناسبی برخوردار باشند.
مصالح ضریب هدایت حرارتی مناسب داشته باشند.
دوام و طول عمر مصالح بالا باشد.
عدم سمی و مضر بودن مصالح.
آنچه گفته شد مهمترین مواردی است که به نظر می رسد طراحان بایستی در رابطه با انتخاب مصالح در نظر بگیرند.
6-آلومینیوم و ویژگی های آن
آلومینیوم با علامت شیمیایی AL و شبکه کریستالی FCC می‌تواند اتم‌های عناصری مثل کربن، نیتروژن، بر، هیدروژن و اکسیژن را به دلیل شعاع اتمی کوچک که دارد، در خود به شکل محلول جامد، حل نماید. نقطه ذوب ۶۶۰ درجه سانتیگراد و نقطه جوش آن ۲۷۵۰ درجه است.آلومینیوم را در دماهای ۱۰۰۰ درجه و بالاتر از آن استفاده نمی‌کنند، به دلیل اینکه به شدت اکسید شده و ضایعات آن زیاد است. وزن مخصوص ۷/۲ می‌باشد و در حالت مذاب ۳/۲ است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت در حالت مذاب انبساط آن بیشتر می‌باشد. درصد انقباض آن در فاز مایع ۱۰٪ و در حین انجماد ۸/۶٪ است. مهمترین آلیاژهای آلومینیوم عبارتند از: آلیاژ آلومینیوم با منیزیم، مس و سیلیسیم و یا آلیاژهای با ترکیب این سه عنصر.
در اثر آلیاژ نمودن خواص مکانیکی مقاومت به خوردگی و ماشین کاری آلومینیوم افزایش می‌یابد. آلومینیوم و آلیاژهای آن به دلیل نقطه ذوب پایین، سیالیت زیادی که دارد افزایش خواص مکانیکی در اثر آلیاژ سازی و همچنین قابلیت عملیات حرارتی را دارد.اگرچه آلومینیوم، یک عنصر فراوان در پوسته زمین است، این عنصر در حالت آزاد خود بسیار نادر است و زمانی یک فلز گرانبها و ارزشمندتر از طلا به حساب می‌آمد.بنابراین، به‌عنوان فلزی صنعتی اخیرً مورد توجه قرار گرفته و در مقیاسهای تجاری تنها بیش از ۱۰۰ سال است که مورد استفاده‌است. در ابتدا که این فلز کشف شد، جدا کردن آن از سنگها بسیار مشکل بود و چون کل آلومینیوم زمین بصورت ترکیب بود، مشکل‌ترین فلز از نظر تهیه به شمار می‌آمد.اما بعد از ابداع یک روش آسان برای استخراج آن در سال ۱۸۸۹، قیمت آن رو به کاهش گذاشت و سقوط کرد. تهیه مجدد این فلز از قطعات اسقاط (از طریق بازیافت) تبدیل به بخش مهمی از صنعت آلومینیوم شد. بازیافت آلومینیوم موضوع تازه‌ای نیست، بلکه از قرن نوزدهم یک روش رایج برای این کار وجود داشت. با این همه تا اواخر دهه ۶۰ این یک کار کم منفعت بود تا زمانیکه بازیافت قوطیهای آلومینیومی آشامیدنی ها بالاخره بازیافت این فلز را مورد توجه قرار داد. منابع بازیافت آلومینیوم عبارت‌اند از: اتومبیلها، پنجره‌ها، درها، لوازم منزل، کانتینرها و سایر محصولات.
یکی از ویژگی‌های مهم آلومینیوم که بازیافت آن را مورد توجه قرار می‌دهد آن است که هیچ تفاوتی بین کیفیت آلومینیوم بازیافتی و آلومینیوم تازه تولید شده وجود ندارد. آلومینیوم که عنصری نقره‌ای و انعطاف‌پذیر است، عمدتأ به صورت سنگ معدن بوکسیت یافت میشود و از نظر مقاومتی که در برابر اکسیداسیون دارد، همچنین وزن و قدرت آن، قابل توجه‌است. آلومینیوم در صنعت برای تولید میلیونها محصول مختلف بکار می‌رود و در جهان اقتصاد، عنصر بسیار مهمی است.آلومینیوم، فلزی نرم و سبک، اما قوی است، با ظاهری نقره‌ای – خاکستری مات و لایه نازک اکسایش که در اثر برخورد با هوا در سطح آن تشکیل میشود، از زنگ خوردگی ، چکش خوار، انعطاف پذیر و به راحتی خم میشود. همچنین بسیار بادوام و مقاوم در برابر زنگ خوردگی است. بعلاوه، این عنصر غیر مغناطیسی، بدون جرقه، دومین فلز چکش خوار و ششمین فلز انعطاف‌پذیر است.
شکل 1: تصویر فلز آلومینیوم
7-کاربرد های آلومینیوم
چه از نظر کیفیت و چه از نظر ارزش، آلومینیوم کاربردی‌ترین فلز بعد از آهن است و تقریبا در تمامی بخش‌های صنعت دارای اهمیت است. آلومینیوم خالص، نرم و ضعیف است، اما می‌تواند آلیاژهایی را با مقادیر کمی از مس، منیزیوم، منگنز، سیلیکون و دیگر عناصر بوجود آورد که ویژگی‌های مفید گوناگونی دارند.این آلیاژها اجزای مهم هواپیماها و راکت‌ها را می‌سازند.وقتی آلومینیوم را در خلاء تبخیر کنند، پوششی تشکیل می‌دهد که هم نور مرئی و هم گرمای تابشی را منعکس می‌کند. این پوشش‌ها لایه نازک اکسید آلومینیوم محافظ را بوجود می‌آورند که همانند پوششهای نقره خاصیت خود را از دست نمی‌دهند. یکی دیگر از موارد استفاده از این فلز در لایه آینه‌های تلسکوپ‌های نجومی است.
حمل و نقل(اتومبیل ها، هواپیماها، کامیون ها، کشتی ها، ناوگانهای دریایی، راه آهن و ...)
بسته بندی(قوطی ها، فویل و ...)
ساختمان(درب، پنجره، دیوار پوش ها)
کالاهای بادوام مصرف کننده(وسایل برقی، وسایل آشپزخانه و ...)
خطوط انتقال الکتریکی و ...
8- آلومینیوم در صنعت ساختمان
امروزه حدود 35 در صد از آلومینیوم تولیدی دنیا در صنایع ساختمانی مصرف میشود. آلومینیوم به اشکال مختلف در ساختمان به کار می‌رود. آلومینیوم اکسترود شده، نورد شده و ریختگی برای ساخت قالب‌های در و پنجره، سقف، کف کاذب، نما، یراق‌آلات، پرده دیواری، سیستم‌های حرارتی و تهویه‌ای، پرده و حفاظ، سایبان و پارتیشن‌ها و پانل‌ها، ساختمان‌های پیش ساخته، خانه‌های سبز و داربست‌ها استفاده میشود. مهمترین دلیلی که باعث شده تا آلومینیوم با این وسعت و به این اندازه در صنایع ساختمانی به کار رود عبارتند از: سبکی و وزن کم تجهیزات آلومینیومی فاکتور بسیار مهمی در کاربردهای مهندسی ساختمان محسوب میشود. آلومینیوم فلزی است با وزنی حدود یک سوم وزن فولاد، این سبک وزنی و همچنین قابلیت شکل‌پذیری بالا، آلومینیوم را فلزی مناسب جهت ساخت در و پنجره تبدیل نموده است.موارد آلومینیومی مصرفی در ساختمان طول عمر بالایی داشته و به تعمیر و نگهداری نیازی ندارند. آلومینیوم موجب میشود خطرات احتمالی ناشی از زلزله به حداقل برسد. همچنین بار استاتیکی وارد بر ساختمان کم گردد و در نتیجه مصالح مورد نیاز نیز کاهش یابد و فشار کمتری به پی ساختمان وارد شود و فونداسیون ساختمان را بتوان با مواد کمتری طراحی کرد.نسبت استحکام به وزن بالای آلومینیوم از خواصی است که در صنعت ساختمان‌سازی اهمیت ویژه‌ای را به آن می‌دهد. آلومینیوم دارای چگالی حدود 2/7 گرم بر سانتی‌متر مکعب است، یعنی حدود یک سوم چگالی فولاد، استحکام آلیاژهای آلومینیوم را نیز می‌توان با انتخاب آلیاژ مناسب و گاه با اعمال عملیات حرارتی خاص به حد استحکام فولاد رساند، در نتیجه می‌توان آلومینیوم با استحکام و سختی بالا به دست آورد و در ساخت حمایل‌ها و فرم‌های پنجره‌ها و درها استفاده کرد. سختی و استحکام مواد آلومینیومی باعث میشود که یک نوار باریک برای قاب آلومینیومی بتواند در مقابل بارها و تنش‌های اعمالی پایدار بماند و این مورد در ساختمان‌های بلند از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا پایداری و ثبات استاتیکی از خواص ضروری برای پنجره‌ها، سردرها و سایبان‌ها محسوب می‌شوند. سردرهای آلومینیومی به عنوان پوششی در مقابل نور و حرارت بکار می‌روند و کاربرد آنها در ساختمان‌های غیر مسکونی بیشتر می‌باشد. این پوشش‌ها باعث افزایش عمر ساختمان می‌شوند، خواص عایق‌بندی مناسب را فراهم می‌کنند و بازده بهره‌برداری از انرژی را تقویت می‌کنند.نسبت استحکام به وزن بالای آلومینیوم، باعث شده که این فلز به عنوان ماده مناسب برای کاربرد در نماسازی مطرح باشد.علاوه بر آن موجب کاهش هزینه‌های حمل و انتقال تجهیزات میشود. وزن کم محصولات آلومینیومی جابه‌جایی آن را از مکانی به مکان دیگر تسهیل می‌نماید. پانل‌های رول شده با وزن مخصوص کم، قابل جابجایی با دست می‌باشند و نیاز به تجهیزات عظیم و سنگین ندارند. سازه‌های سبک و پارتیشن‌های آلومینیومی به راحتی قابل اتصال و جابجایی می‌باشند و نصب آنها با سرعت و سهولت امکان‌پذیر است.یکی دیگر از خواص آلومینیوم در صنایع ساختمانی قرار گرفتن آلومینیوم در زمره مواد غیر مشتعل می‌باشد زیرا که آلومینیوم نمی‌سوزد و قابل اشتعال نیست و در آتش‌سوزی در زمره مواد غیر مشتعل شونده دسته‌بندی میشود.آلومینیوم در 650 درجه سانتیگراد ذوب میشود که تا رسیدن به این دما به زمان نسبتاً زیادی نیاز است. در یک آتش‌سوزی بزرگ این خاصیت یک مزیت مهم به شمار می‌رود زیرا که انرژی آتش صرف ذوب و گرم کردن آلومینیوم میشود. سقف‌های صنعتی و دیوارهای خارجی ساخته شده از پانل‌های نازک آلومینیوم طوری طراحی می‌شوند که در یک آتش‌سوزی بزرگ ذوب شوند. در نتیجه ساختمان باز شده، گرما و دود آزاد شده و اجازه خروج پیدا می‌کند و در نتیجه دمای اعمال شده به ساختار کم می شود و خاموش کردن آتش آسان‌تر انجام می‌گیرد.در نتیجه سازه اصلی ساختمان سالم باقی می‌ماند.
 |
 |
|
| شکل 2: در آلومینیومی | شکل 3: پنجره آلومینیومی |
خطرات ریزش نیز کمتر میشود و در ضمن نیاز به بازسازی کامل سازه‌ها بعد از آتش سوزی نیز از بین می‌رود. علاوه بر مسائل فوق نکته مهم این است که آلومینیوم در حین گرم شدن و حتی ذوب شدن هیچ نوع گاز و دود خطرناک و سمی تولید نمی‌کند، در نتیجه در مقایسه با در و پنجره‌های چوبی و یا PVC به دلیل عدم تولید گاز یا دود خطرناک از کیفیت بالاتری برخوردار است.آلومینیوم سخت، محکم و پایدار است و یکی از مزایای پنجره های آلومینیومی بر پنجره‌هایی از جنس چوبی و یا وینیلی (PVC) سختی آنها است. آلومینیوم تقریباً 2/23 برابر سخت‌تر از وینیل و 2/7 برابر سخت‌تر از چوب است.
لذا در و پنجره و سازه‌های آلومینیومی در برابر کج شدن و اعوجاج ناشی از تحرک ساختمان مشکلی از خود نشان نمی‌دهند و در برابر بارهای اعمالی تغییر شکل نداده و دفورمه نمی‌شوند. برخلاف سایر موارد مصالح ساختمانی، آلومینیوم از عمری طولانی و نامحدود برخوردار است و دوام و پایداری آن از سایر مواردی که در اطرافمان هر روز می‌بینیم بیشتر است.
شکل 4: ساختمانی با نمای آلومینیومی
آلومینیوم رطوبت را جذب نمی کند، متورم نمی‌شود، ترک نمی‌خورد، شکافته و پاره نمی‌شود، منقبض نمی‌شود و قابل فاسد شدن نیست.
آلومینیوم در مقابل اشعه ماوراء بنفش به هیچ گونه پوششی نیاز ندارد.محصولات مصرفی آلومینیوم در ساختمان به صورت آلیاژهای آلومینیوم می‌باشند که به صورت ریختگی یا فولادی بوده و حاوی عناصری مثل منگنز، منیزیم و سیلیسیم می‌باشند. وجود این عناصر به صورت آلیاژی باعث ایجاد خواص پایداری و دوام و مقاومت در برابر اتمسفر و هوا و استحکام بالا تاحد فولاد میشود.
یکی دیگر از خواص فوق‌العاده آلومینیوم مقاومت خوردگی آن است. اکسید طبیعی که همواره در سطح آلومینیوم وجود دارد مانع و سد بزرگی در برابر انواع مواد خورنده محسوب میشود. لایه اکسید تشکیل شده، نازک، مستحکم و غیر متخلخل است و نقش پوشش را بازی می‌کند. لذا در ساخت اجزایی از ساختمان که تنها یک بار قابل چک کردن هستند و بعد از آن امکان بازدید آنها وجود ندارد، مناسب می‌باشد. آلومینیوم در برابر رطوبت و اتمسفر هوا مقاوم است و خورده نمی‌شود، لذا بهترین ماده برای ساخت در و پنجره و سایر تجهیزات ساختمانی در مناطق مرطوب و شرجی و نواحی ساحلی است. علاوه بر آن مواد آلوده کننده‌ای مثل آمونیوم NH4، منوکسید کربن و دی‌اکسید کربن تاثیر بسیار کمی بر آلومینیوم دارند. همچنین تاثیر کمی که کلرید سدیم بر آلومینیوم دارد باعث استفاده این فلز در سازه‌های دریایی و مناطق ساحلی گشته است. فویل‌های آلومینیومی معمولاً برای محافظت از سایر مواد ساختمانی بکار می‌روند. مثلاً فویل به پانل‌های ساختمانی "لامینه" چسبانده میشود و همچون یک پوشش از نفوذ رطوبت به آن جلوگیری می‌کند.
آلومینیوم فلزی است که آندایز میشود، یعنی آلومینیوم به عنوان آند قرار گرفته با اعمال جریان الکتریکی، یک لایه اکسید بر سطح آن ایجاد می‌کنند که ضخامت این لایه بیشتر از لایه اکسید طبیعی است و در ضمن به آلومینیوم قابلیت رنگ‌پذیری می‌دهد. طی پروسه آندایزینگ می‌توان آلومینیوم را به رنگ‌های زیبایی در آورد و به آن زیبایی و استحکام بخشید، در نتیجه طرحی زیبا و جذاب تولید میشود که سطح آن به آسانی با آب گرم قابل شستشو است و نیاز به هیچ تمیزکاری و نگهداری ندارد و بطور طبیعی مقاوم به خوردگی است.
9- نتيجه‌گيري
بهره گیری از فناوری های نوین ساختمانی و مصالح جدید یکی از ضرورت های اساسی جهت ارتقاء کیفی صنعت ساختمان در جهان و در ایران به شمار می رود.روش های نوینی که در صنعت ساختمان مطرح گردیده است و سیستم های ساختمانی که دارای امکان تولید صنعتی بصورت پیش ساخته می باشند، می توانند نیازهای کمی و کیفی بخش مسکن را برآورده کنند.یکی از این روش ها اجرای ساختمان با استفاده از آلومینیوم است.در بسیاری از موارد راه حل هایی که اجرای آن برای عموم مردم از سهولت بیشتری برخوردار بوده و نیازمند وجود شرایط، امکانات و تجهیزات پیچیده ای نباشد، راه حل های واقعی تر و مناسبتری محسوب می شوند.در همین راستا کاهش وزن اجزاء ساختمان، استفاده از مصالح سبک به عنوان راه حل هایی که می توانند سبب افزایش سرعت ساخت و کاهش هزینه اجرای ساختمان ها شوند و مهمتر از آن عدم آسیب رساندن به محیط زیست باید مورد توجه خاص قرار گیرند. نهایت می توان گفت نیل به این اهداف تحقق معماری پایدار را موجب میشود.
نویسندگان
جعفر آذین مهر (کارشناسی ارشد مهندسی معماری)
علی عالمیانی (کارشناسی ارشد مهندسی معماری)
ایمیل
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
مراجع
[1] برنامه استراتژیک صنعت آلومینیوم، (1382)ناشر معونت برنامه ریزی، توسعه و فناوری شرکت آلومینیوم ایران، تهران.
[2] نوتاش،م.ح، تدوین استراتژی توسعه صنعت آلومینیوم(1383)، مجموعه مقالات همایش ملی آلومینیوم، ناشر، دانشگاه علم و صنعت، ایران،تهران.
